အလြမ္းဆိုတာ
စည္းစိမ္တမ်ိဳးပါ “ေမာင္”……….
အမရာ

ဘာလိုလိုနဲ႕ကုိယ္တို႕ေဝးခဲ႕ၾကသလား………..မေသခ်ာပါဘူး…………..
အမွန္ကေဝးခဲ႕ၾကတယ္…………..ဒါေပမယ္႕ကုိယ္႕အတြက္ေတာ႕နီးေန
ေသးတယ္……(စိတ္ေတြ)။

ဖြင္႕ခ်ၿပဖို႕စကားလံုးမရွိေတာ႕ေအာင္ကုိလြမ္းတယ္……………………
ဒီလိုနဲ႕ကုိယ္႕ေန႕ေတြကုိအလြမ္းေတြစားသံုးရင္းနဲ႕ပဲရွင္သန္လာခဲ႕တယ္…….
အမွန္ေတာ႕ကုိယ္ကမခြဲႏိုင္ပါဘူးအထပ္ထပ္ေၿပာရင္းအရင္ခြဲလာခဲ႕သူေပါ႕……..
ကုိယ္႕ကုိ“ေမာင္”ေလဆိပ္လိုက္ပို႕ေတာ႕ကုိယ္မငိုၿဖစ္သလို……………….
“ေမာင္”လဲအၿပံဳးမပ်က္ခဲ႕ဘူး……………..အဲဒါကကုိယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
တဦးေပၚတဦးထားရွိခဲ႕ၾကတဲ႕ယံုၾကည္ခ်က္ေတြေပါ႕………………………..
ကုိယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ကတိစကားေတြေဖါင္ဖြဲ႕မေနပဲသစၥာရွိခဲ႕ၾကတယ္…….

ကုိယ္ဒီကုိေရာက္ၿပီးတလေလာက္အထိကုိယ္႕ကုိကုိယ္အိပ္မက္ထဲလမ္း
ေလွ်ာက္ေနမိသလိုမ်ိဳးခံစားရတယ္………….ကုိယ္ဘာလုပၿ္ပီးဘယ္ေရာက္
ေနခဲ႕သလဲေသခ်ာမသိဘူး…………ခံစားခ်က္မဲ႕စြာနဲ႕(အၿပံဳးအရယ္မဲ႕)ေန႕သစ္
ေတြကုိေက်ာ္ၿဖတ္ေနတယ္…………ေနာက္ပိုင္းမွကုိယ္ကအသိၿပန္ဝင္လာတဲ႕
လူတေယာက္လိုမ်ိဳးခ်ံဳးပြဲခ်ငိုေတာ႕တာပဲ…………ကုိယ္ကစိတ္ေတြကုိလိုတာ
ထက္ပိုၿပီးတင္းထားခဲ႕မိတာကုိး…………………ဒီလိုနဲ႕ေန႕ေရာညပါကုိယ္က
နာတာရွည္အလြမ္းေရာဂါသည္ေလးၿဖစ္လို႕ေလ…………………..။

တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ခံယူခ်က္ေတြေၿပာင္းလဲလာတယ္………….လြမ္းေနရတာကုိ
ဒုကၡလို႕မၿမင္ပဲသုခလို႕သာေၿပာင္းၿမင္ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕တယ္………………
ခ်စ္လြန္းလို႕လြမ္းရတဲ႕အလြမ္းကုိစညး္စိမ္တမ်ိဳးလိုခံစားပစ္လိုက္တယ္ေပါ႕…..
ပါတ္သက္ခဲ႕တဲ႕အမွတ္တရေတြမွန္သမွ်ကုိခ်ိဳၿမိန္စြာနဲ႕လြမ္းတယ္…………….
“ေမာင္”ကုိယ္႕ဆီေရာက္ေအာင္လာမယ္လို႕ေမွ်ာ္လင္႕ၿပီးလြမ္းတယ္…………
သူမ်ားစံုတြဲေတြၾကည္ႏူးၿပံဳးေပ်ာ္ေနတာကုိၿမင္ရရင္………ကုိယ္လည္းေယာင္
ယမ္းၿပီးၿပံဳးမိတယ္……………(ပါးၿပင္ေတြကေတာ႕ပူလို႕ေႏြးလို႕)………………..
ဒီလိုနဲ႕…..ၿပန္ဆံုခ်ိန္ထိ…အလြမ္းေတြကုိတယုတယစိုက္ပ်ိဳးထားလိုက္တယ္။။။

အမရာ

P S (“ေမာင္”နဲ႕ကြ်န္မေဝးေနတံုးကစိတ္မွာေရးထားတဲ႕စာေၾကာင္းတခ်ိဳ႕ပါ)