တေရြ႕ေရြ႕ေရြ႕လ်ားေနတဲ႕တိမ္တိုက္ေလးေတြနဲ႕အတူ စိတ္ေတြဟာလဲ
ေရြ႕လ်ားေနခဲ႕တယ္………….
တကယ္ေတာ႕ဘဝဆိုတာ တိမ္တဆုပ္ေလာက္မ်ား ဘာေၾကာင္႕မေပါ႕ပါး
ခဲ႕ရပါသလဲကြယ္……….
အတိတ္…ပစၥဳန္ပန္….အနာဂတ္ဆိုတာ မေတြးေကာင္းတဲ႕အရာတခုလိုၿဖစ္
ေနတာ ဘဝရဲ႕ပါးလ်ေဖ်ာ႕ေတာ႕မႈေၾကာင္႕ထင္ပါရဲ႕……….
ဘဝဟာဆူးခင္းလမ္းတခုပါလို႕တင္စားရင္ေတာင္ ဆူးေတြကုိအားနာမိမယ္……

အဲဒီေလာက္ၾကမ္းခဲ႕တယ္…….အဲဒီထက္ၾကမ္းဦးမယ္…………………..

မ်က္ဝန္းေတြတစ္စကၠန္႕ေလာက္ရီဖို႕……….အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာ
ၾကာငိုခဲ႕ရသလဲကြယ္…………….
အခါခါက်ေနတဲ႕စိတ္ေတြကုိအခါခါၿပန္ေကာက္တင္ရင္း ပရုပ္လံုးၿဖစ္
ခဲ႕ရေပါ႕…………..

တခါေလာက္ေတာ႕ေသာကမရွိ ရယ္ေမာပစ္ခ်င္မိပါရဲ႕……………

ခရီးေတြၾကမ္းမယ္ ခ်စ္သူရယ္……………ထားသြားခဲ႕လိုက္ပါ…………..
ေနာက္လွည္႕မၾကည္႕ပဲေလ……………
သာသာယာယာဘဝတခုထဲကုိပဲၿပန္သြားလိုက္ပါ…….ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ…..
ရိုးေၿမက်ေပါင္းစပ္ဖို႕ဆိုတာ…….တကယ္ေတာ႕……လူခ်င္းေပါင္းမွတင္
မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး…….တို႕ေတြရဲ႕စိတ္ခ်င္းေပါင္းေနရရင္ေကာ…………..
ဘယ္သူေတြဘာနဲ႕ခြဲႏိုင္ၾကမတဲ႕လဲ???????????????

ငါကုိးကြယ္တဲ႕အခ်စ္မွာမတရားသိမ္းပိုက္ၿခင္းေတြ မပါဝင္ဘူး……….

အဲဒီငါမၿမင္ရတဲ႕…….. အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႕…..ဆိုတာ…….
ၿဖစ္လာခဲ႕ရင္……………
နင္႕စိတ္ထဲမွာငါ႕ကုိေဖ်ာက္ထားပါ…………..နင္႕ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြ
ယိုင္မွာစိုးလို႕……………

ေနာက္ဆံုးေတာ႕………………………………………

ဟုိးခပ္ေဝးေဝးက…….တေရြ႕ေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ေရြ႕လ်ားေနတဲ႕တိမ္တိုက္ေလးေရ
ငါကဘာလို႕တိမ္တဆုပ္မၿဖစ္ခဲ႕ရတာလဲကြယ္……………………………….
………………………………………………………………………………………။။။


အမရာ