“ဟဲလို…..ဟဲလို…..ဟဲလိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးဖုန္းစုတ္ ဆက္လို႔မရတဲ႔
ဖုန္းအစုတ္ပလုတ္……… ငါတယ္ ……လႊင္႔ပစ္ရရရ…………”က်မ
ရဲ႕ေရရြတ္သံအဆံုးမွာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းက မလႊင္႔ပစ္နဲ႔ငါ႔ကုိေပးတဲ႔။
က်မက ႏုံတယ္ေနာ္ဆိုတဲ႔အၾကည္႕ေလးပဲ လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
“ငါစိတ္တိုေနတယ္ဟာ ဖုန္းဆက္လို႕မရလို႕”ဆိုၿပီးေလေၿပထိုးေတာ႔
သူငယ္ခ်င္းက “ဘယ္သူ႔ဆီကုိတုန္း”ဆိုၿပီးစပ္စုပါေလေရာ……….။
က်မကအလြန္တရာဝမ္းနည္းေနပံုေလးနဲ႔ “ငါေတာ႔လြဲၿပီနဲ႔တူပါတယ္”
သူငယ္ခ်င္းက “ငါဘာလုပ္ေပးရမလဲတဲ႔”……..က်မကေမ်ာက္အံုးသီး
ရတဲ႔ေလသံနဲ႔ “နင္တကယ္ေၿပာတာလား”ဆိုၿပီး“အဲဒါဆို ငါဖံုးနံပါတ္
ေရးေပးလိုက္မယ္ လမ္းထိပ္ကဆိုင္မွာဖုန္းသြားေခၚေပးေနာ္………
ဟုိဘက္ကထူးရင္ ခ်စ္ခ်စ္နဲ႕ေၿပာခ်င္လို႔လို႔ေၿပာ ၿပီးရင္ ေန႕လည္ၾက
ရင္ ခ်စ္ခ်စ္တို႔လမ္းထိပ္က လဘက္ရည္ဆိုင္ကုိလာခဲ႔မယ္ဆက္ဆက္
ေစာင္႔ေနပါလို႔ေၿပာေပးဟာ နင္ၿပန္လာရင္စားဖို႔လဘက္သုတ္ထားမယ္
အုိေကလား”ဆိုေတာ႔သူငယ္ခ်င္းကဝမ္းသာအဲလဲထြက္သြားပါေလေရာ။
သူလဲထြက္သြားေရာ က်မကေနာက္ထက္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီကုိ
ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္……“ဟဲလို….ဟဲလို…သူငယ္ခ်င္းေလး… ေနကန္း
လား…ဘာေတြလုပ္”ဟုိဘက္ကၿပန္ေၿပာတာက“ ေအးသယ္ရင္းေၿပာ..
ဘာကိတ္….”က်မက“ဟုိေလ နင္ေန႔လည္က်ရင္ ခ်စ္ခ်စ္တို႔လမ္းထိပ္
ကလဘက္ရည္ဆိုင္ကုိခဏေလာက္လာခဲ႔ေနာ္ ငါတိုင္ပင္စရာရွိလို႔ …
အေရးၾကီးတယ္ ဒါဘဲ”ဖုန္းလဲခ်ၿပီးေရာက်မအၿပင္ကုိထြက္လာလိုက္ပါ
တယ္။စိတ္ထဲမွာေတာ႔ ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္..ၿပီးေတာ႔ သူငယ္
ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ဖုန္းေခၚတယ္။လမ္းတေလ်ွက္လံုးေခၚတယ္။
ၿပီးေတာ႔ အားလံုးကုိ အေၾကာင္းအမ်ိဴးမ်ိဳးၿပၿပီးခ်စ္ခ်စ္တို႔လမ္းထိပ္က ဆိုင္
ကုိခ်ိန္းလိုက္တယ္…..ၿပီးၿပီကိစၥအားလံုး……ဟုိေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္နဲ႔ပ်င္းလာ
ေတာ႔ လွည္းတန္းကအရမ္းခင္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆီကုိသြားတယ္…..ဟုိေရာက္
ေတာ႔သူငယ္ခ်င္းကုိ မုန္႕လိုက္ဝယ္ေကၽြးမယ္ဆိုၿပီး ေစ်းပါတ္တယ္….စိတ္ထဲမွာ
ေတာ႔ဒီခ်ိန္ဆို ဟုိေကာင္ေတြ လူေတာ္ေတာ္စုမိၿပီးငါ႔ကုိေစာင္႔ေနေရာေပါ႔ ဟုိတ
ေယာက္ကလဲအိမ္မွာ ငါ႔ကုိေရာလဘက္သုတ္ကုိပါေဒါင္းေတာက္ေအာင္ရွာေန
ေလာက္ၿပီ။ဟဲဟဲ ေဘးနားကတေကာင္ကုိေရာဘာလုပ္ရရင္ေကာင္းမလဲ……
ေနာက္ေတာ႔က်မက“ဟဲ႔ …ငါဗိုက္ဆာလာၿပီ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဝင္စားရေအာင္…..
ငါေကၽြးပါ႔မယ္လာပါဆိုၿပီး”ဆိုင္ထဲကုိဝင္သြားတယ္။စားလဲၿပီးေရာ “အမ္…..
ငါ႔မွာပိုက္ဆံအိတ္ပဲပါတာပိုက္ဆံပါဘူး”ဆိုေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းကမ်က္ႏွာမသာ
မယာနဲ႔ရွင္းေရာ။က်မက “စိတ္မရွိပါနဲ႔ဟာငါၿပန္ဝယ္ေကၽြးမွာပါ”လို႔ေၿပာလိုက္
တယ္။က်မကၿပန္မယ္ဟန္ၿပင္လိုက္တယ္ “သယ္ရင္း ငါၿပန္မယ္ဟာ……..
ေအာ္ဒါနဲ႔ ခ်စ္ခ်စ္က ဒီညေနသူတို႔အိမ္ကုိလာခဲ႔ပါတဲ႔ သူကမုန္႔တီခ်က္ေကၽြး
မလို႔တဲ႔ ခုေလာက္ဆိုသူအလုပ္ရွုပ္ေနေရာေပါ႔ ငါသြားကူလိုက္ဦးမယ္…….
နင္ကေတာ႔ တၿခားသူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ခ်စ္ခ်စ္ကုိယ္စားမုန္႕လာစားဖို႕
အားလံုးကုိေၿပာေပးေလ….ၿပီးရင္နင္ လာခဲ႔ေနာ္…ငါလစ္ၿပီ….”ေၿပာၿပီး
တာနဲ႔ကၽြန္မၿပန္လာခဲ႔တယ္…..။အိမ္ထဲလဲဝင္ေရာေမေမက “သမီးေလး
ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြလာလာရွာေနတာ
သံုးေခါက္ေလာက္ရွိေနၿပီ….” က်မကရီခ်င္စိတ္ကုိထိန္းၿပီး
“ဟုတ္လား ဒီတခါလာရွာရင္ သမီးဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိဘူး
လို႔ေၿပာေပးပါ သမီးအိပ္ခ်င္လို႕ခဏအိပ္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္…..”
ဆိုၿပီး အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီး တခြိခြိနဲ႔ရီေနလိုက္တယ္….ၿပီးေတာ႔
ေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီးအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္……
ခဏၾကာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းတအုပ္ၾကီး အိမ္ကုိေပါက္ခ်လာၾက
ပါေလေရာ….ေမေမကလည္းဘူမသိဘမသိနဲ႔ေပါ႔……..
သူတို႔ကုိေမေမက “ကဲကဲ သမီးေလးကုိဘာလို႔လာရွာ
ၾကတာလဲဟင္ ….”ဆိုေတာ႔ ….သူတို႔က…“အန္တီ႔သမီး
က သမီးတို႔အားလံုးကုိသူကခ်ိန္းတယ္…ၿပီးေတာ႔သူက
ဘယ္ေပ်ာက္ေနမွန္းမသိဘူး….” အဲဒီခ်ိန္မွာဘဲ လွည္းတန္း
က သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ သူထပ္ေခၚထားတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ
ထပ္ေရာက္လာတယ္…သူတို႔က “ခ်စ္ခ်စ္ကမုန္႔တီလုပ္
ေကၽြးမယ္ဆိုၿပီးေခၚထားလို႔ ….ခ်စ္ခ်စ္အိမ္သြားၿပီးၿပီ….
ခ်စ္ခ်စ္ကုိမေတြ႕လို႔ဒီလာရွာတာ….” ခ်စ္ခ်စ္ကမ်က္ေမွာင္
ကုတ္ၿပီး ေတာင္စဥ္းစားေၿမာက္စဥ္းစား လုပ္ေနတယ္….
အဲဒီမွာတင္ေမေမက “သမီးေရ…”ဆိုၿပီးေခၚပါေလေရာ…
ကၽြန္မလည္းမတတ္သာတဲ႕အဆံုး အၿပင္ထြက္လဲလာေရာ
အားလံုးကအမဲၿဖတ္မဲ႔အေနအထားရွိေနတာနဲ႔တခြန္းဘဲေအာ္
ၿပီးတက်ိဳးတည္းလစ္ပါေလေရာ……………………………..
“သယ္ရင္းတို႕ေရ ဧပရယ္ဖူးလ္………………..”

အမရာ